AAF

Wychowanie fizyczne stanowi integralną część procesu dydaktyczno-wychowawczego w ZSS nr 85. Jest to forma zajęć edukacyjnych występująca na wszystkich etapach nauczania (wyszczególniona w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym).
Zajęcia wychowania fizycznego są obowiązkowe dla wszystkich uczniów i mają na celu przygotowanie ich do:

• całożyciowej aktywności fizycznej w czasie wolnym (po lekcjach oraz po zakończeniu edukacji w szkole)
• troski o swoje zdrowie i dobre samopoczucie
• uczestniczenia (w możliwie największym stopniu) w aktywnościach ruchowych dostarczających udanych i satysfakcjonujących doświadczeń, które są dostępne dla pełnosprawnych członków społeczności w której żyje uczeń (wspólnie z członkami rodziny, kolegami, sąsiadami itp.) – idea maksymalnego włączenia i uczestniczenia (ICF – WHO 2001)
• aktywności sportowej poprzez wyposażenie ucznia w umiejętności ruchowe elementarne (lokomocyjne i manipulacyjne), rekreacyjne (letnie i zimowe), specjalne (sportowe) oraz kształtowanie zdolności motorycznych (wytrzymałościowych, siłowych, koordynacyjnych, szybkościowych).

Do osiągnięcia powyższych celów dążymy poprzez:

1. Postrzeganie niepełnosprawności naszych uczniów wg założeń zawartych w Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF – WHO 2001). Jesteśmy świadomi zaburzeń w funkcjach i strukturach ciała uczniów, jednakże stosując odpowiednie rozwiązania metodyczne, programowe oraz organizacyjne (warunki środowiskowe) powodujemy, że nasi uczniowie są aktywni fizycznie a przez to nabywają kompetencji do uczestniczenia w życiu społecznym (np. korzystanie z ogólnodostępnych pływalni, lodowisk, placów zabaw w parkach, siłowni plenerowych itp.)
2. Odpowiednie przygotowanie nauczycieli wychowania fizycznego do konstruowania Powszechnych Planów Edukacji dla danej klasy uwzględniających narzędzia diagnozy, programy oraz instrukcje (nauczanie) dostosowane dla wszystkich uczestników zajęć z wychowania fizycznego bez względu na ich stopień funkcjonowania poznawczego, społecznego i motorycznego oraz zapewniających równy dostęp do aktywności fizycznej dla każdego ucznia.

Narzędzia diagnozy - dysponujemy m.in.:

• diagnozą funkcjonalną z wychowania fizycznego przygotowywaną przez nauczycieli wychowania fizycznego do dokonywania Wielospecjalistycznej Oceny Funkcjonowania Ucznia oraz wyznaczania celów do Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych
• autorskimi skalami oceny umiejętności ruchowych uczniów oraz tabelami potencjalnych adaptacji i modyfikacji (adaptacja narzędzia stworzonego przez Liebermann i Huston-Wilson, The College at Brockport, State University of New York) do oceny umiejętności dużej motoryki.
• testami Bruininks – Oseretsky Test of Motor Proficiency, Second Edition, Short Form (BOT-2) oraz The Test of Gross Motor Development Second Edition (TGMD -2) - do oceny sprawności motorycznej i umiejętności dużej i małej motoryki. Są to jedne z najczęściej stosowanych narzędzi w obszarze wychowania fizycznego adaptowanego w Stanach Zjednoczonych, wiodącego kraju pod względem rozwiązań stosowanych w adaptowanej aktywności fizycznej.

Programy – podczas zajęć wychowania fizycznego nauczamy i doskonalimy m.in:

• umiejętności ruchowe lokomocyjne m.in.: bieg, skok, przeskok, jazda na rowerze, hulajnodze, rolkach, łyżwach, nartach biegowych, sankach
• umiejętności ruchowe manipulacyjne m.in.: rzut, chwyt, kopnięcie piłki, toczenie, rzut i chwyt frisbee
• umiejętności ruchowe funkcjonalne/sportowe m.in.: piłka koszykowa (rzuty do kosza, kozłowanie), piłka siatkowa (rzuty piłki nad siatką, odbicia piłki), piłka nożna (strzały na bramkę, prowadzenie piłki), tenis stołowy (odbicie bekhendem, forhendem, serwis, „ścięcie”), badminton (odbicie bekhendem, forhendem, „górą”, „dołem”, serwis), bocce, bowling
• zdolności motoryczne wpływające na sprawność fizyczną (wytrzymałość, siła, szybkość, koordynacja ruchowa).

Wykorzystujemy 2 podstawowe strategie nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych oraz kształtowania zdolności motorycznych: Top-Down Approach oraz Bottom-Up Approach:

• Top-Down Approach – koncentracja na nauczaniu i doskonaleniu funkcjonalnych umiejętności ruchowych które będą mogły być wykorzystane w jak największym stopniu w środowisku życia ucznia (poza szkołą) (np. jazda na rowerze, hulajnodze, łyżwach, sankach, gra w piłkę, pokonywanie przeszkód terenowych, korzystanie z urządzeń na placu zabaw)
• Bottom-Up Approach – koncentracja na kształtowaniu zdolności motorycznych (np. ćwiczenia równowagi na piłce rehabilitacyjnej, ćwiczenia kształtujące wytrzymałość i siłę m.m. brzucha, grzbietu, ćwiczenia zwiększające zakres ruchomości w stawach) i nauczaniu umiejętności ruchowych elementarnych (np. chód po różnych powierzchniach, chwyt piłki, rzut woreczkiem do celu itp.)

Instrukcje (nauczanie) – prowadząc zajęcia korzystamy z dorobku:

• metodyki powszechnego wychowania fizycznego (m.in. metod realizacji zadań ruchowych: bezpośredniej celowości ruchu, zabawowa-naśladowcza, naśladowcza ścisła)
• metodyki wychowania fizycznego adaptowanego (m.in. Ekologiczna Analiza Zadań)
• innych dziedzin zajmujących się wspomaganiem rozwoju uczniów z niepełnosprawnością intelektualną (m.in. Stosowana Analiza Zachowania, komunikacja alternatywna).

Poniżej zapraszamy Państwa do galerii zdjęć przedstawiających prowadzone przez nas zajęcia wychowania fizycznego.